Najnowsza wersja bajki o wawelskim smoku.

Bajka o smoku

Osoby:
Król i Narrator - osoba podwójna
Smok Wawelski - zielony pożeracz dziewic
Dratewka - osoba służbowa

Król i Narrator: (czyta) - Za siedmioma górami, za siedmioma rzekami, za siedmioma dolinami, drzewami... ( przewraca kolejne strony w tekście który na przed sobą) strumykami... kamieniami... panował dobry i mądry Król. Państwo rosło w siłę, a ludzie żyli dostatecznie. Aż pewnego dnia pojawił się smok, który nękał Króla i jego poddanych. Ohydna ta poczwara domagała się dziewic. Źle się zaczęło dziać w kraju. Król robił co mógł, ale dziewic już nie stawało, a terminy nagliły. Właśnie zbliżała się pora o której zjawiał się potwór.
Smok Wawelski: (pojawia się w kłębach dymu) - Jestem!
Król: - A witaj smoku! Jakże jestem rad, że cię widzę! (Aż sam się sobie dziwię, że tak łżę jak pies. Spróbuję zagrać na zwłokę) Papierosa może?
Smok Wawelski: - (Nie dość, że łże jak pies, to jeszcze próbuje grać na zwłokę) Przecież palę!
Król: - (Nieźle mi idzie) A coż to palimy?
Smok Wawelski: - Wy mi tu pierdół nie wstawiajcie! Piątek jest?
Król: - Jest.
Smok Wawelski: - Dziewica jest?
Król: - Ńńń ma...
Smok Wawelski: - Słuchajcie król, ja myślałem, że z wami można po dobroci. Ale widzę, że się nie da! Co wy król? W kulki ze mną gracie?! Stare baby podsyłacie?!
Król: - Oj smoku, stare?! A ile ty masz lat?
Smok Wawelski: - Jutro skończę czterysta...
Król: - No widzisz! Ostatnia nawet połowy tego nie miała co ty!
Smok Wawelski: - Ha ha ha, filutek jesteście król, filutek... Ale ja się pytam kiedy będzie dziewica?
Król: - Mamy trudności panie smoku...
Smok Wawelski: - Będzie, czy nie?
Król: - One tak powoli rosną... Takie malutkie są na początku!
Smok Wawelski: - Będzie?!!!!!!!!!
Król: - ...eee ...mmm ...Nie będzie!!!!!!!!
Smok Wawelski: - Nie będzie?!
Król: - Nie będzie...
Smok Wawelski: - No to ja wam król pokażę!
Król i Narrator: - Oj... (Król dobrze wiedział, co smok mu może pokazać!) O jak on mi strasznie pokaże! Oj, jak ja okropnie zobaczę! (Ale nie wszystko jeszcze stracone. Jest pewien człowiek: wierny poddany, od lat w służbie Króla, dobry fachowiec, lubi swoją pracę, nie lubi smoków. Szewc zwany Dratewka...) Panno Basiu, dajcie mi tu Dratewkę!
Dratewka: (wchodzi, zajęty huśtaniem misia na szubieniczce) - Co?
Narrator i Król: - (Zaciekawił się Dratewka.) My, król mamy straszne zmartwienie...
Dratewka: - A to ilu was jest?
Król: - Aż ty durny jesteś! Aż durny... i to mi się w tobie podoba. Więc co... Wawelskiego znasz?
Dratewka: - Znam.
Król: - Bo ten smok mnie nie lubi... Stwarza problemy socjologiczne... jest aspołeczny! Czujesz to Dratewka?
Dratewka: - Co?
Narrator i Król: - (Dratewka nie czuł) Powiem wprost. I ja tego smoka nie lubię!
Dratewka: (rozumnie) - Znaczy się: ukatrupić?!
Król: - Nie!!!... No może... Właściwie tak! Tak tak TAK! Jeśli wykonasz zadanie nagroda cię za to nie minie. Dostaniesz pół królestwa i moją córkę za żonę.
Dratewka: - Pół królestwa... ale bez córki!
Król: - W porządku. Tam w komnacie stoi rower, wskakuj i leć szybko za smokiem...
Dratewka: (leci szybko w kierunku smoka) Narrator i Król: - (Król był zadowolony ze swego pomysłu. Nastał czas oczekiwania. I po siedmiu dniach Król usłyszał charakterystyczne pukanie do drzwi) Proszę!
Dratewka: (wchodzi zniszczony ciężką walką ze smokiem)
Król: - Tyś mi to Dratewka?
Dratewka: - Jam ci jest!
Król i Narrator i Król: - No jak ty wyglądasz? (Król załamał ręce) (i faktycznie załamuje ręce pod kątem 60 stopni)
Dratewka: - Przez siedem dni i siedem nocy walczyłem z poczwarą! Alem ją zmógł!
Król: - Jak? Czym? Mów zaraz!
Dratewka: (prezentuje śmiercionośny pojemnik z naklejką "Wino") - Siarką!!!
Król i Narrator: - Wybawco! Otrzymujesz pół królestwa w nagrodę! Pójdź w moje ramiona!
(...Piękne to były czasy, kiedy wystarczyło postawić komu trzeba, żeby sobie załatwić pół królestwa).

Autorzy: Władysław Sikora, Dariusz Kamys, Andrzej Kłos

Legenda o kamieniu na Wawelu

Legenda głosi, że wawelskie wzgórze kryje w swym wnętrzu mistyczny, święty kamień – czakram. Na całym świecie istnieje tylko siedem takich magicznych kamieni: w Delhi, Mekce, Delfach, Jerozolimie, Rzymie, Velehradzie i w naszym Krakowie. Czakram strzeże Wawelu, a razem z nim całego miasta. Święty kamień podkreśla także wyjątkowość i sakralność tego miejsca. Dla osób wtajemniczonych jest on źródłem niebywałej mocy i siły duchowej. To właśnie tej tajemniczej mocy Kraków z Wawelem zawdzięcza swoją świetność.

Źródło: M. Rożek, Silva Rerum…, Kraków 2005

zdjęcie przypadkowe

Legenda o dwóch wieżach i dwóch braciach.

Za czasów panowania Bolesława Wstydliwego (1243 – 1279) postanowiono do korpusu kościoła stojącego na krakowskim Rynku Głównym dobudować dwie wieże. Jak podaje legenda, zadania tego podjęli się dwaj bracia. Starszy z nich zajął się budową wieży południowej, zaś młodszy – wieży północnej.

Początkowo ich prace szły równo. Stało się jednak tak, że wieża południowa zaczęła piąć się w górę w zdecydowanie szybszym tempie niż wieża północna. Uraziło to wybujałą ambicję młodszego brata. Odbierając ten fakt jako swoją osobistą porażkę targnął się na życie starszego brata. Dokończył budowę wieży północnej, a wieżę południową polecił nakryć kopułą na tej wysokości, na jakiej skończył prace jego brat.

Bratobójcę zaczęły jednak dręczyć wyrzuty sumienia. W dzień poświęcenia świątyni przyznał się on do popełnionej zbrodni. Po tym wyznaniu rzucił się z okna wieży. W dłoni trzymał nóż, którym dokonał zbrodni na swym bracie.

Nóż ten zawieszono w jednej z bram sukiennic dla upamiętnienia wydarzenia oraz ku przestrodze. Można go oglądać do dziś.

Legenda ta ma także swoją drugą wersję. Mówi ona o tajemnych siłach, które dokończyły budowę wieży w imieniu zamordowanego brata. Morderca widząc to miał spaść z rusztowania i zginąć.

Ostatnio edytowany przez Kornelia (2008-11-04 21:10:31)

Mi też się podoba no rewelacja po prostu

fajnie jest coś takiego poczytać

Polecam wam bestiariusz słowianski jest tam co nieco o mniej i bardziej znanych straszakach na nasze babki