Ze strony:
http://www.syrenadancers.com/content/view/60/2/lang,pl/

Język troszkę zabawny - strona należy do Polskigo Zespółu Tańca Ludowego „Syrena” z Milwaukee, USA.

"Legenda o Warszawskiej Syrence

Dawno temu żył potężny król Bałtyk, który rządził swoim królestwem z bursztynowego pałacu, znajdującego się na dnie Morza Bałtyckiego. Król Bałtyk miał ukochaną córkę, która pomagała mu rządzić jego podwodnym królestwem. Ta piękna panna była syreną.
Syrena miała długie jasne włosy, niebieskie oczy i od pasa w dół miała rybi ogon pokryty srebrną łuską. Dno morza było jedynym światem jaki znała.

Jednego dnia ledwo uciekła z sideł rybaka łowiącego na wybrzeżu.
Kiedy wynurzyła głowę z wody zauważyła panoramę nowego dla niej świata. „Gdzie jestem?” zapytała rzekę Wisłę, której wody wpływają do Bałtyku. „ W Polsce”, odpowiedziała rzeka „ i jeśli chcesz się dowiedzieć więcej o tym kraju, płyn ze mną w górę rzeki.” Będąc dobrym pływakiem Syrena bez problemu popłynęła z rzeką.
Zobaczyła ona rzeczy, których nigdy wcześniej nie widziała: lasy, zwierzęta i ptaki. W końcu dotarła do równin Mazowsza w samym sercu Polski. Ludzie tutaj wycieli lasy, zbudowali sobie domy i żyli z rybołówstwa i myślistwa. Syrena zakochała się w odważnym plemieniu mazowieckim i zdecydowała się zostać z nimi. Wieczorami śpiewała dla nich rzewne, pozostające w pamięci piosenki. 

Pewnego dnia, odbywało się wielkie polowanie dla Księcia Mazowieckiego.
Ścigając jelenia, Książe zagubił się w lesie. Również zgubił on swoja złotą strzałę, którą polował. Szukając jej dotarł do brzegu rzeki Wisły. Z wielkim zadziwieniem zauważył jasna rękę, która trzymając strzałę wynurzała się z wody. Książe został oczarowany przez Syrenę, piękną pół kobietę, pół rybę.
Syrena uśmiechnęła się do niego i wręczyła mu strzałę, wskazując nią kierunek, w którym powinien się udać. Książe, dotarł wkrótce do polany, na której stała mała chata, dom rybaka Warsza, jego żony i bliźniaczych synków. Pani Warszowa poczęstował Księcia dobrą kolacją i zaproponowała gościnę na noc. Następnego ranka zaś odmówiła wzięcia jakiejkolwiek zapłaty za swoją uprzejmość. Książe był wzruszony gościnnością gospodarzy i sposobem ich życia. “Gdybyś chciał”, powiedział rybak Warsz, “ będziemy zaszczyceni jeśli wrócisz i pozostaniesz z nami.”


I tak się też stało. Książe wrócił wraz ze swoimi ludźmi i razem wyrąbali więcej lasu by zbudować małą osadę, którą nazwali „Warszowa”, co oznaczało wioskę pana Warsza. Później nazwa została zmieniona na Warszawa i w 1596 roku stała się ona stolicą Polski. Nie wiemy jak wiele z tej legendy jest prawdą, ale wiemy, ze w herbie Warszawy jest Syrena trzymająca tarcze i miecz. Kiedy odwiedzisz Warszawę, będziesz mógł zobaczyć rzeźbę Syreny z brązu, wpatrującą się w szarą wodę Wisły.

Za Adą Dziewanowską, tłumaczyła: Wioletta Puzyrewska"